موجودی مواد وکالا بخش قابل توجهی از دارایی های جاری موسسات تجاری وتولیدی را تشکیل می دهد. لذا ارزشیابی وانعکاس موجودی ها می توانداثر با اهمیتی در وضعیت مالی و نیز عملکرد مالی واحد های تجاری داشته باشد.
بند3 استاندارد حسابداری شماره 8 (حسابداری موجودی مواد وکالا ) موجودیها را دارایی هایی تلقی می نمایند که:
- برای فروش در روال عادی عملیات واحد تجاری نگهداری می شود.
- به منظور ساخت محصول یا ارائه خدمات در فرایند تولید قرار دارد.
- به منظور ساخت محصول یا ارائه خدمات، خریداری شده ونگهداری می شود.
- ماهیت مصرفی دارد و به طور غیر مستقیم در جهت فعالیت واحد تجاری مصرف می شود.
بدین ترتیب با توجه به مفهوم فوق، آنچه که به طور مشخص، طبقه هر یک از اقلام داراییها را در گزارشهای مالی مشخص نموده وماهیت آن را بدرستی معلوم می نماید، هدف مدیریت واحد اقتصادی از نگهداری آن دارایی است.
موجودی ها می توانند شامل، موجودی مواد، موجودی کالای ساخته شده، کالای در جریان ساخت و نیز لوازم وقطعات یدکی، موجودی ضایعات وامثال آن باشد.
مفهوم بهای تمام شده چیست؟
بهای تمام شده موجودی ها باید دربرگیرنده مخارج خرید،مخارج تبدیل وسایر مخارجی باشد که واحد تجاری در جریان فعالیت معمول خود، برای رساندن موجودی ها به شرایط وموقعیت فعلی آن انجام شده است. مخارج خرید شامل قیمت خرید بعلاوه هزینه های حمل ، بیمه ، حقوق وعوارض گمرکی وسایر هزینه های مستقیم خرید پس از کسر تخفیفات تجاری می باشد.
اقلام بهای تمام شده به هنگام فروش محصول، به هزینه تبدیل و تحت عنوان بهای تمام شده کالای فروش رفته ثبت می گردد.
برخی از اقلام هزینه مرتبط با محصولات به آسانی قابل تخصیص نبوده واصولا به جهت سهولت کار، بجای آنکه هزینه محصول تلقی گردد، به عنوان هزینه دوره مالی تلقی می شود. هزینه انبارداری یا هزینه بیمه کالای موجود در انبار نمونه هایی از اقلام فوق می باشد.
تنظیم اظهارنامه مالیاتی